نوشته‌های من

۷ از ۹۰

وقتی روز هفتم باشی و برنامه‌ات نود روزه باشه، یعنی قشنگ اول راهی.

ولی خواستم ثبتش کنم و وقتی به امید خدا به روز نودم رسیدم و برگشتم و به این روز نگاه کردم، ببینم که هر مسیری تموم میشه و آدم بالاخره به هدفش می‌رسه یا حداقل یه بخشی از هدفش رو تیک می‌زنه و محققش می‌کنه ولی مهم اینه که از هر قدم و گام در مسیر رسیدن، لذت برده باشه.

این سری برنامه‌ام خیلی سبکتره و راحت برام پیش میره، حداقل تا اینجا که اینطوری بوده و این نشون میده من نود روز قبلی واقعاً تلاش کردم و فقط یه حرکت نمادین نزدم!! 😂

پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *