ظهور عشق
/در نهایت،
عشق است که نجات دهنده است./
چند بار این جمله در زمان‌های مختلف در سرم می‌چرخد و تصویر انیمیشن Wall-E زمانی که دست ربات فضایی را گرفته و در زمان غروب آفتاب، عاشقانه نگاهش می‌کند در ذهنم پررنگ می‌شود.
بله، در نهایت عشق، نجات دهنده است.
شفادهنده است و آرامش‌بخش.
در عین حال انگیزه بخش و زیباکننده‌ی دنیا.
معتقدم انسان عاشق، زیبا می‌شود.
انسان عاشق، زیبایی می‌بیند و بس.
سپاسگزارتر از همیشه است و مهربانتر.
انسان همین لحظه است و اکنون.
تونل عشق و حضور در آن و حتی عبور از آن، از انسان، آدم دیگری می‌سازد.
آدمی که رشد یافته و هرگز به قبل از تجربه‌ی عشق برنمی‌گردد.
البته که از عشق تعبیرهای فراوان است.
نمی‌دانم کدام تعبیر و تفیسر و تعریف از آن درست است ولی چیزی که می‌دانم، تحولی‌ست که در یک عاشق رخ می‌دهد که نشان از حضور و زیست یک انسان...