نوشته‌های من

شفا

شفا آهسته آهسته رخ می‌دهد. هم شفای جسم هم شفای روح آنقدر نرم و آهسته که روزی حتی یادت نمی‌آید که چقدر درد داشتی یا چقدر دنیا برایت تیره و تار بوده. و جالب اینجاست که همین که کمی بهبود...
ادامه‌ی مطلب
کتابخانه‌ی محبوب من, نوشته‌های من

شفای نوشتن

هیچ چیز به اندازه‌ی نوشتن به من آرامش نمی‌دهد. ساده‌ترینش این است که هر بار تمام زندگی‌ام شکل گوریده‌ای به خود می‌گیرد، تنها نوشتن کارهایی که باید انجام بدهم و دسته بندی و الوویت بندی‌ آنها چن...
ادامه‌ی مطلب