چرخه‌ی ناخودآگاه

نوشتن به من بسیار بسیار کمک می‌کند. حال نوشتن با خودکار و روی کاغذ باشد چه تایپ کردن، مخصوصاً نوشتن در این وبلاگ. چرا این را می‌گویم؟ چون مدتهای طولانی‌ست که در پی شکستن چرخه‌ای در زندگی‌ام و رها کردن و گذر کردن موضوعی و بخشیدن و از این دست جریانات، در درونِ خودم بودم. یک بار سر این نوشتن‌ها که احساس کردم من دیگر روشی برای این رها کردن ندارم و چیزی به ذهنم نمی‌رسد، این فکر به ذهنم رسید که شاید راه حل این موضوع رها کردن و گذر کردن نیست. چرا فکر می‌کنی باید رها کنی حالا بیای راه‌های رها کردن را پیدا کنی و هر کدام را به بهترین نحوی که می‌توانی انجام دهی! شاید اصلا نباید رها کنی. شاید حل این مسئله کلاً یک هدف و مسیری فارغ از این باشد که فکر می‌کنی. شاید درس آن...

ادامه‌ی مطلب