بایگانی برچسب ها: رشد فردی

رهایی. گذر کردن. نچسبیدن. بخشیدن. نظم. تمیزی. در مسیر آب بودن. امسال را باید سال سفر نامگذاری می‌کردم. یا رسیدن بیشتر به معنای این بیت: جمله‌ی بی‌قراریت در طلب قرار توست، طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت. در آخرین روزِ سفر طولانی قبلی‌ام، هوا آفتابی شد و فرصتی شد برای رفتن به دریا. آن روز یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام را زندگی کردم. آب زلال، خنک. پُر موج ولی آرام. دریا خلوت. آن روز روی گهواره‌ای از آب در سکوتی که سرشار از صدای آب و باد بود، من آرامشی محض از حضور در دنیا را تجربه کردم. شنهای تمیز و گرم و دلچسب، فرصتی بود برای تجربه‌ی یکی بودن با زمین و طبیعت. تجربه‌ای بود بسیار لذتبخش و بی‌نظیر. هزاران هزار بار بابت حضورم در آن لحظه‌ها سپاسگزار بودم. وقتی با خودت هماهنگی انگار جهان هم هماهنگترین حالتش را به تو نشان می‌دهد. این روزها زندگی روی بسیار خوشش را به من...

خیلی وقته دارم به زندگی بدون حاشیه و زندگی‌های با حاشیه فکر می‌کنم.   چند سالی بود که سعی می‌کردم زندگیم رو از حاشیه دور کنم. هر چیزی که فرع هست رو حذف کنم و اصل رو در زندگیم پررنگتر کنم. در بعضی جنبه‌های زندگیم موفق بودم و در بعضی‌ها نه. ولی وقتی تعهد داری روی یک کار، جهان هم هدایتت می‌کنه به سمت خواسته‌هات. الان که دارم این متن رو می‌نویسم احساس می‌کنم واقعا یک آدم جدید شدم. زمانی متوجه‌ی متحول شدنم شدم که دیگه حرف اطرافیانی که قبلاً برام واضح بود و قبول داشتم رو نمی‌فهمم! متوجه‌ی دغدغه‌های آدمها نمی‌شم. دغدغه‌های آدم‌ها برام عجیب بود، عجیبتر شد. این حرف‌‌هام به این معنی نیست که من خوبم بقیه بَدن! نه، اصلاً. این حرف‌ها یعنی دیگه ما در دنیای هم زندگی نمی‌کنیم. دغدغه و مسائل مهم زندگی اونها با دغدغه و مسائل مهم زندگی من فرق...

خیلی دلم می‌خواد انقدر رشد کنم که وقتی نتیجه‌ی هر کاری که انجام میدم رو می‌بینم واقعا حسم “ما رایت الا جمیلا” باشه.