نوشته‌های من

امروز سیزدهم سال ۱۴۰۳ است.

سیزده روز از سال ۱۴۰۳ گذشته و من نه در اینستاگرام پستی گذاشتم و عید و شروع سال را تبریک گفتم و نه در سایتم علائم حیاتی از خودم نشان دادم!

ولی در زندگی واقعی بسیار لحظه‌های شاد و لذتبخشی را گذراندم…

استراحت کردم.

بازی و تفریح کردم.

از هوا و زمین و آسمان و آب و صدای پرنده‌های بهشتی لذت بردم.

حال دلم آرام بود و آرامش داشتم.

از حضور در کنار خانواده و عزیزانم شاد بودم و خندیدم و رقصیدم و…

زندگی واقعی را زندگی کردم.

واقعی زندگی کردن، یک نعمت است.

نعمتی که من در آدمهای کمی در زندگی‌ام دیده‌ام.

قبل سال تصمیم داشتم، تنها چند روز به دیدار خانواده در تعطیلات بروم و خیلی زود هدفی که تعیین کرده بودم را به صورت تمرکزی جلو ببرم ولی اتفاقاتی که در اواخر سال افتاد و گشایشی که در درونم شکل گرفت، سبب شد تصمیم بگیرم در لحظه، زندگی کنم و اصلاً به خودم سخت نگیرم و از زندگی‌ام و هر آنچه که پیش می‌آید لذت ببرم و در واقع هدفم تغییر نکرد، فقط راه و روش رسیدن به آن را تغییر دادم.

و چقدر برایم این چند روز لذتبخش پیش رفت ❤️

وقتی برگشتم، دوست داشتم دوباره برگردم به روزهای آخر سال ۱۴۰۲، با تمام کارهای فشرده‌ای که داشتم و البته حال عالی که تجربه می‌کردم و دوباره همه‌ی آن روزها را تا الان تجربه کنم.

خدایا شکرت 🥰❤️


هدف امسالم یک هدفی بسیار متفاوت از سال‌های قبل است.

هدفی که تحقق آن، بسیاری از هدف‌های دیگر زندگیم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

امیدوارم آن چیزی که می‌خواهم در درونم و در زندگیم شروع به شکل گرفتن، کند و آن چیزی بشود که می‌خواهم.


در آخر

حضورمان را در سال ۱۴۰۳ تبریک می‌گویم و امیدوارم لحظه‌های خوشی را در سلامتی کامل تجربه کنیم و به آنچه که دلخواهمان است، به راحتی و آسانی برسیم.

🤍

دیدگاهتان را بنویسید