نوشته‌های من

سپردن

هر روز صبح دستانم را به سمت نیرویی برتر و تنها قدرت مطلق این جهان، باز می‌کنم و تمام لحظات آن روز و تجربیاتش را به او می‌سپارم.

چند ثانیه ملکوتیست، بعد از یک مراقبه کوتاه.

شارژ می‌شوم و سرخوشانه به دنبال قهوه و خامه‌ی محبوب صبحانه‌ام میروم…

دیدگاهتان را بنویسید