وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا 🤍

وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا.

یکی از بهترین ترجمه‌های قرآن، ترجمه‌ی مکارم شیرزای‌ست.

بابت آن، بسیار سپاس‌گزارم 🤍

بعداً نوشت و مهم:

این نوشته جز بیشترین نوشته‌هایست که از طرف گوگل کاربر برای سایتم می‌آورد و هر بار که آمار سایت را می‌بینم، به ذهنم می‌رسد که حتماً آدم‌هایی که این عبارت را سرچ می‌کنند، واقعاً نیاز به کمک و یاری دارند که از آن شرایطی که در آن قرار گرفتند، خارج شوند.

از آنجایی که آدمی هستم سعی کردم خدا را در همه‌ی شرایط زندگیم درنظر بگیرم و وقتی راهی را می‌دانم نادرست است و در حال انجامش هستم، همان لحظه عذاب وجدان یقه‌ام را گرفته و در حال مهار من است، می‌خواهم بگویم که:

اگر به دنبال کمک و راه حلی هستی که از شرایطی که در آنی، خارج شوی، واقعاً به او توکل کن و مطمئن باش که او می‌داند راه را چطور هموار کند تا حق جاری شود.

اگر طرف حقی و راه درست را رفتی، به او توکل کن که بهترین است.

و اگر اشتباهی مرتکب شدی، بپذیر و از او کمک بخواه، او ستار العیوب است و غفور و بخشنده. می‌گذرد از خطا اگر واقعاً از او بخواهی و کمکت می‌کند.

🤍

این روزها مفهوم قشنگی از توکل در وجودم شکل گرفته است.

توکل یعنی سیستم دقیق جهان، هیچوقت اشتباه نمی‌کند.

از وقتی این موضوع در من نهادینده شده، هر فکر، نگاه و دیدگاه را با این آگاهی می‌سنجم.

یک آرامش و صلحی در من ایجاد شده.

قبلاً هم این دیدگاه که اگر خوبی یا بدی از این جهان می‌بینم، بخاطر خودم است را قبول داشتم ولی این آگاهی، کلاً یک تحوّل عمیق در من ایجاد کرد.

انگار قبلاً همه چیز در سطح بوده و حال عمق یافته.

شاید روزی برسد که درک عمیقتری از این آگاهی داشته باشم که حتماً آن روز می‌رسد ولی الان همین اندازه هم من را آرام می‌کند…

🤍