نوشته‌های من

هیچ

10 مهر

چند وقت پیش یک پستی گذاشتم به اسم رهایی.

قشنگ یادم است که چه اتفاق‌هایی افتاده بود در آن زمان و من چه عکس العمل‌هایی در راستای صلح درونی درمقابلشان انجام دادم.

گاهی سکوت،

آرامش،

گذر کردن،

رها بودن

و هر آنچه که فکر می‌کنی عکس العمل نیست،

ولی بهترین عکس العمل است…

این چند وقت اخیر هر روز از خدا می‌خواهم گشایشی در ذهن و روحم ایجاد کند.

روح و قلبم به آرامش برسد و با این جهان هم مسیر باشم.

و هر چند وقت یک بار، جهان یک هدیه بزرگ به من در این راستا می‌دهد.

یادم است در بیوی تلگرام دوستی خواندم در این دنیا که همه می‌کوشند چیزی شوند، تو هیچ شو.

هر از گاهی می‌رفتم و بیواش را می‌خواندم تا بفهمم یعنی چه!

و یک دوستی هم بارها گفته بود آدم فکر می‌کند بعضی چیزها نقطه‌ی قوت‌اش است ولی دقیقاً از همان نقطه‌ی قوت است که در زندگی ضربه می‌خورد.

انقدری که از آن چیزی که فکر می‌‌کند نقطه‌ی قوتش ضربه می‌خورد، از نقطه‌ ضعفش ضربه نمی‌خورد و آسیب نمی‌بیند.

هر وقت این حرف را می‌شنیدم به خودم و اینکه کدام نقطه‌ی قوت من است که ممکن است به من آسیب برساند، فکر می‌کردم و البته که به نتیجه نمی‌رسیدم.

چند اتفاق دیگر هم در این روزها افتاد و همه باهم باعث شدند امروز به آن حرف بیوی دوستم برسم و بفهمم که دقیقاً من از همانجایی ضربه می‌خورم که فکر می‌کنم خیلی چیزی هستم و نقاط قوت بسیار بالایی دارم!

دقیقاً از تک‌تکشان ضربه خوردم…

و چقدر قشنگ است که رهایشان می‌کنی.

این صلح،

این آرامش،

این هیچ بودن،

این جاری بودن،

این شور زندگی که که با لبخند هر روز بیدار می‌شوم فارغ از هر نتیجه و خواسته‌ای،

برایم بسیار ارزش دارد.

این شور و شوق زندگی را دوست دارم…

الهی شکرت

🤍

جنس حس و حال این روزهایم با حال خوب و شادی و آرامشی که در خیالم است، فرق دارد ولی مسیر رسیدن به مرحله‌ی بالا دقیقاً همین است که در آن قرار دارم…

🤍

برچسب ها:
, ,
جدید تر خلاء
بازگشت به لیست
قدیمی تر قدرت تمرکز

نوشته های مشابه

18 تیر
نوشته‌های من

بخشش

در راستای گذر کردن و بخشیدن و رها شدن به یک آگاهی بزرگ رسیدم همیشه فکر می‌کردم در چنین شرایطی من باید ببخشم. من باید از او و خطاهایش، درونی گذر کنم ولی در پروسه‌ی ارتباط قوی با درونم متوجه شدم شاید بیشتر از من یا حداقل در حدِ من، او هم باید من را ببخشد! وقتی به این موضوع پی بردم، فکر کردم چرا تا به حال به آن فکر نکرده بودم؟! چرا طلب بخشش نکردم؟! ولی بعد یادم افتاد که آنقدر این موضوع طولانی شده که من بسیاری از بخش‌هایش را فراموش کردم! اتفاقاً من همان اول متوجه‌ی اشتباهاتم شده بودم و راه عذرخواهی را پیموده بودم ولی اجابت نشده بود یا حتی بهتر است بگویم ایگنور شده بود! این بار که بعد مدتها بالاخره تصمیم گرفتم که احساساتم را بپذیرم و بدانم که من حق دارم که دلخور و...

ادامه‌ی مطلب

16 تیر
نوشته‌های من

حرکت در آرامش

رهایی. گذر کردن. نچسبیدن. بخشیدن. نظم. تمیزی. در مسیر آب بودن. امسال را باید سال سفر نامگذاری می‌کردم. یا رسیدن بیشتر به معنای این بیت: جمله‌ی بی‌قراریت در طلب قرار توست، طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت. در آخرین روزِ سفر طولانی قبلی‌ام، هوا آفتابی شد و فرصتی شد برای رفتن به دریا. آن روز یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام را زندگی کردم. آب زلال، خنک. پُر موج ولی آرام. دریا خلوت. آن روز روی گهواره‌ای از آب در سکوتی که سرشار از صدای آب و باد بود، من آرامشی محض از حضور در دنیا را تجربه کردم. شنهای تمیز و گرم و دلچسب، فرصتی بود برای تجربه‌ی یکی بودن با زمین و طبیعت. تجربه‌ای بود بسیار لذتبخش و بی‌نظیر. هزاران هزار بار بابت حضورم در آن لحظه‌ها سپاسگزار بودم. وقتی با خودت هماهنگی انگار جهان هم هماهنگترین حالتش را به تو نشان می‌دهد. این روزها زندگی روی بسیار خوشش را به من...

ادامه‌ی مطلب

02 اسفند
نوشته‌های من

وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ 🤍

و الطیبات للطیبین قسمتی از آیه‌ی سوره‌ی نور است که هر بار با خودم تکرارش می‌کنم، آرامشی در وجودم می‌نشیند. نه بخاطر اینکه در این‌ آیه گفته زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاک یا قبلش گفته زنان ناپاک برای مردان ناپاک و مردان ناپاک برای زنان ناپاک نه، بخاطر معنی آن نیست! آرامشی که یادآوری این دو کلمه در من به وجود می‌آورد، چیزی فراتر از این معنی ساده آن است... این دو کلمه به من می‌گوید که هر کسی آنچه را در زندگی‌اش تجربه می‌کند که درونش مانند آن است. که هیچ اشتباهی در این جهان رخ نمی‌دهد. و هر بار در شرایطی قرار می‌گیرم که نادلخواهم است با همین دو کلمه به خودم یادآور می‌شوم که اگر خوب شوم، شرایط هم خوب می‌شود. آدم بد به من دسترسی ندارد یا اگر هم زمانی در زندگیم باشد،...

ادامه‌ی مطلب

05 بهمن
نوشته‌های من

به رنگ سفیدی و صلح و آرامش

بخشی از آیه ۱۵۶ سوره‌ی بقره را حتماً شنیده‌اید. راستش می‌خواستم بنویسمش ولی دیدم هنوز ترس از دست دادن برایم انقدر بزرگ است که اجازه‌ی حتی تایپ کردنش را هم به من نمی‌دهد! هرچند اگر خوب به این کلام نگاه کنی، چیزی برای ترسیدن ندارد که هیچ، بلکه کاملاً آرامت می‌کند. ما از خداییم و به خدا برمی‌گردیم. بشارت بده به صابرین. که خدا به آنها رحمت می‌فرستد. و آنها هدایت یافتگانند. از آیه ۱۵۵ تا ۱۵۷ سوره‌ی بقره، تنها و تنها می‌شود آرامش گرفت. واقعاً فرهنگی که در آن بزرگ می‌شویم خیلی در رفتارها و عملکردمان تاثیر می‌گذارد. ما در فرهنگی بزرگ شدیم که مرگ، بزرگترین درد و از دست دادن، بدترین شکست است. برای همین، ما از خداییم و به خدا برمی‌گردیم، در ذهنمان مساوی شده با درد، رنج، ترس. در حالی که در فرهنگی دیگر، شاید همین مرگ یک جشن و مهمانی باشد. مساوی باشد...

ادامه‌ی مطلب

12 دی
نوشته‌های من

یک ژانویه

تا چند سال پیش در مورد این نظریه که جهان مملو است از تنوع و بعضی‌ها را من می‌پسندم و بعضی‌ها هم مورد پسندم نیست به این رفتار رسیده بودم که خب من که نمی‌توانم آنهایی که مورد پسندم نیست را تغییر دهم، پس فقط به آنهایی که می‌پسندم و از نظرم درست هستند توجه می‌کنم و چشم می‌بندم به روی نادرستی‌ها (نادرستی از نظر من). و با این کار فقط آنهایی که می‌خواهم را در زندگی‌ام تجربه می‌کنم. ولی امسال به یک دید بزرگتر و وسیعتر رسیدم که فکر می‌کنم یکی از بزرگترین تغییرات شخصیتی‌ام می‌توانم حسابش کنم. هیچ چیز غلطی در این دنیا وجود ندارد. همیشه فکر می‌کردم یکسری چیزها غلط است و یک سری چیزها درست. مثلاً فرض کنید یک نفر یک رفتار نا به هنجار اجتماعی دارد. مثل زباله انداختن در خیابان، یا رانندگی بد، مزاحمت رفتاری...

ادامه‌ی مطلب

08 دی
خاطرات یک آرایشگر, نوشته‌های من

مسیر زندگی

همین چند وقت پیش که در حال تدوین جلسات دوره تراپی مو بودم و جلسه شماری می‌کردم که این دوره تکمیل شود و به آن کیفیتی که من می‌خواهم روی سایت قرار بگیرد، هر روز رویاپردازی می‌کردم که اگر این دوره تمام شود و این بار مسئولیتی که روی دوشم احساس می‌کنم را زمین بگذارم، چقدر دنیا گلستان می‌شود. به خاطرات کودکی‌ام و دوران امتحانات فکر می‌کردم که چقدر دوست داشتم بجای امتحان داشتن، حتی خانه تمیز می‌کردم! لیستی از کارهایی که دلم می‌خواست انجام دهم را نوشته بودم که بعد از دوره انجامشان دهم. تمام تمرکز زندگی‌ام را روی آن دوره قرار داده بودم. و البته که کار بسیار درستی بود. بدون تمرکز ۱۰۰٪ی نمی‌توانستم از پس حجم بالای کار برآیم. و بالاخره آن دوره تمام شد و من واقعاً آن لحظه احساس کردم یکی دیگر از بچه‌هایم را...

ادامه‌ی مطلب

14 آذر
نوشته‌های من

سقوط آزاد

من یک زمانی در زندگی‌ام سقوط آزاد کردم... یک وقتی هست که تو زمین می‌خوری ولی روی زمینی، روی زمین راه می‌روی و می‌افتی، آن زمان خیلی اتفاق خاصی برایت نمی‌افتد. ولی یک وقتی هست که رفتی بالا، بالا، بالا، بالا... و البته در آن بالا هر ازگاهی سنگی قِل میخورد و ضربه‌ای به سرت می‌زند سگی دنبالت می‌کند پوست میوه‌ای زیر پات قرار می‌گیرد و سُر می‌خوری ولی تو فکر می‌کنی دیگر الان بالایی، اتفاق بدی برایت نمی‌افتاد و تمام نشانه‌ها را جدی نمی‌گیری و یک روزی چشم باز می‌کنی و میبینی طوری پخش زمین شده‌ای که به این راحتی‌ها نمی‌توانی بلند شوی و حتی اگر بلند شوی دیگر تا زندگی معمولی‌ات فرسنگ‌ها راه است! راستش سعی کردم تلخی آن دوران سخت را فراموش کنم (و فقط درس‌های بزرگش را به عنوان تجربه‌ی زندگی‌ام همراهم نگه دارم.) ولی این روزها که حالم خوب است و...

ادامه‌ی مطلب

01 مرداد
نوشته‌های من

خانه دوباره خانه می‌شود

این روزها فهمیدم معنای راحتی و امنیت به سادگی خلاصه می‌شود در صندلی‌ای که کنار پایت هست تا زمانی که پشت سیستم می‌نشینی پایت را رویش دراز کنی. نخ دندان‌ در سر میز ناهار خوری،‌ کنار سیستمت، روی پاتختی باشد و هر وقت بخواهی دست دراز کنی و برش داری. مسواکت دقیقا همانجایی باشد که می‌خواهی و مجبور نباشی هر دقیقه جایی بگذاری که کثیف و آلوده نشود. حمامت تمیز باشد. ملافه‌ها بوی تمیزی بدهند. با لباس راحت در خانه‌ات راه بروی. به هر اندازه که خواستی برقصی. نتت با کیفیت بالا کار کند و قطع نشود. لباسهای کثیفت را هر وقت جمع شدند، بشویی و جایی هم برای خشک کردنشان داشته باشی. حتی نرمی فرشی که رویش راه می‌روی هم، خود خوشبختی‌ست. وقتی بعد حدود یک ماه، فرش را پهن کردم و رویش پا گذاشتم باورم نمیشد انقدر نرمی فرش به انسان آرامش می‌دهد. یا...

ادامه‌ی مطلب

10 مرداد
نوشته‌های من

سپردن

هر روز صبح دستانم را به سمت نیرویی برتر و تنها قدرت مطلق این جهان، باز می‌کنم و تمام لحظات آن روز و تجربیاتش را به او می‌سپارم. چند ثانیه ملکوتیست، بعد از یک مراقبه کوتاه. شارژ می‌شوم و سرخوشانه به دنبال قهوه و خامه‌ی محبوب صبحانه‌ام میروم...

ادامه‌ی مطلب

    دیدگاهتان را بنویسید