نکته‌ی زندگی

یک وقت‌هایی خدا (خدا، جهان، کائنات، انرژی، الهام، حس درونتان یا هر چیزی که می‌خواهید اسمش را بگذارید که با آن ارتباطی درونی دارید) یک نکته‌ی مهم زندگی را به سادگی به تو می‌دهد و می‌گوید باید این نکته را رعایت کنی تا از این گذرگاه رد شوی.

آنقدر نکته ساده است که تو فکر می‌کنی، می‌تواند خیلی هم مهم نباشد! می‌توانی حتی رعایتش هم نکنی!

رعایت کردن و نکردن آن نکته، از نظر و فکرِ و منطق تو تفاوتی در نتیجه ایجاد نمی‌کند برای همین خیلی به آن اهمیت نمی‌دهی یا حداقل گاهی از رعایت کردنش تخطی می‌کنی یا شاید تا یک زمانی رعایتش می‌کنی و بعد که می‌بینی زندگی خیلی خوب پیش می‌رود حتی یادت می‌رود که همه‌ی اینها بخاطر رعایت همان نکته‌ی ساده است و بعد از مدتی، دیگر اهمیتی برایش قائل نیستی و به خود غَره می‌شوی و به راه خودت بدون رعایت آن نکته ادامه می‌دهی و یک روز چشم باز می‌کنی و می‌بینی ته درّه‌ای!

به همین سادگی.

نکات ساده‌ی زندگی هر آدم هم با دیگری متفاوت است و هیچکس درکی از نکته‌ی زندگی دیگری ندارد.

اگر از رعایت نکته‌ی ساده‌ی الهامی‌ات با دیگری حرف بزنی، مات و مبهوت نگاهت می‌کند و احساس می‌کند تو یک آدم خنگی هستی که می‌خواهی مسائل بزرگ زندگی‌ و سهم خودت را در حل کردن آن، نادیده بگیری و راه حل را به رعایت آن نکته‌ی ساده بگذرانی!!

خداوند زمانی که از او با تمام وجود چیزی را می‌خواهی، راه حل را به ساده‌ترین و راحتترین حالت، به تو می‌دهد و اگر آن راه را نروی، فقط تماشایت می‌کند!

نه اینکه نخواهد به تو کمک کند، راه را گفته، تو نرفتی. تو نمی‌خواهی بروی.

بعد از مدت‌ها که سرت، حسابی و محکم به سنگ و دیوار و مرکزِ زمین خورد (!) دوباره می‌پرسی راه کدام است؟

می‌شنوی، رعایت همان نکته.

بعد که کمی رعایتش می‌کنی، می‌بینی واقعاً همان بوده.

در پس رعایت آن نکته‌ی ساده، هزاران گنج دیگر است، که تو نمی‌دیدی.

نمی‌دانستی درست شدن خیلی از مشکلات و باگ‌های وجودی و زندگی‌ات در پس رعایت همان نکته است.

نمی‌دانستی در پس رعایت همان نکته‌ی ساده و به ظاهر غیر منطقی، چقدر بزرگ می‌شوی.

همین.

پیشنهاد می‌کنم به این فکر کنید که نکته‌ی ساده‌ی زندگی شما چیست؟!